خدایا:
مگذار که :
ایمانم به اسلام و عشقم به خاندان پیامبر ، مرا با کسبه دین ، یا حَمَله تعصب ، و عَمَله ارتجاع هم آواز کند .
که آزادی ام اسیر پسندِ عوام گردد .
که «دینم» در پس «وجهه دینی» ام دفن شود ، که عوام زدگی مرا مقلّد تقلید کنندگانم سازد .
که آن چه را «حق می دانم» به خاطر آن که «بد می دانند» کتمان کنم .
خدایا می دانم که اسلامِ پیامبرِ تو با « نه » آغاز شد و تشیع دوست تو نیز با « نه » آغاز شد .
مرا ای فرستنده محمد و ای دوستدار علی ! به« اسلام آری » و به « تشیع آری » کافر گردان .
« دکتر علی شریعتی »
سلام
در برابر حرفهای استاد باید سر تعظیم فرود آورد و برای شادی روحش دعا کنیم که براستی روحش شاد است.
بسیار زیبا بود.
منتظرم
یا علی
سلام
امان از عوام وحرفهای آنها
امیدوارم همه ما بتوانیم حق را بگوییم و در برابر آن همه چیز حتی جان را نثار کنیم(البته اول باید باطل را بشناسیم تا قدرت دفاع از حق را داشته باشیم)
موفق باشی.....
سلام
منظور دکتر از این <اسلام نه >چیست؟
سلام
گفتن نه به همه چیز و آری به اسلام
سلام
ببخشید دیر میام
البته چون پینگ میکنید هر دفعه میخونم
رسول ملاقلی پور درگذشت
سلام
متاسفانه کامنتی رو که شما خرداد ماه در وبلاگ من گذاشته بودید با حواس پرتی من مواجه شده بود و الان دیدم خیلی خوشحال شدم که یه نفر هست که داره درباره دکتر می نویسه .
فعلا تا بعد
ba ejaze ino va chand taye diga ro to blogam minivisam,mamnun az zogh va bolge ghashanget va .chon adam shayad hame harfye doctor ro nare donbalesh ta bekhone vali khob injori laaghal bash ashna mishe
ََمن عاشقه نیایش های دکتر هستم
خواهش میکنم از نیایشهای زیبای دکتر به انتخاب خودتان برای من میل کنید .باز هم متشکرم
وبلاگتون خیلی از بار معنوی بالایی برخودار است
دوستدار شما
لاوین صفا
سلام.من دانشجوی حقوق.در حال بررسی جملات ونیایش های بزرگان هستم.خلا صه هر جا جمله ی زیبا یی باشه من سر زدم.از گابریل مارکزوانیشتین؛تا جبران خلیل جبرا. وحالا شریعتی.منظو ر ازجمله ی اول وجمله ی اخررنفهمیدم.اگه می شه برام بیشتر توضیح بده.کسبه دین.حمله ی تعصب وعمله ی ارتجاع یعنی چه.باتشکر.
سخنان و اشعار ومخصوصا نیایش های استاد بسیار زیبا و حتی بی نظیرند اگر برایتان امکان دارد چندتا از نیایشهای استاد را برایم ایمیل کنید .از شما به خاطر انتخاب های زیبایتان بسیار قدردانی میکنم
روی در خدا دل سرمایه دار عشق روح لبریز امید و سز پر از شور و دستهای پر از نیاز و پای در راه و امانت بر دوش و مقصد تا مرگ راست و اینک در خلوت خویش قصه ی درد و فاجعه ها و تشنگی ها و نیازها ...نیایش نیایش یک روح روح من.
باز می گردم؛رجعت!بهشتی را که ترک کردم باز می جویم دست هایم را از آن گناه نخستین،عصیان،
می شویم، همه ی غرفه های بهشت نخستینم را از خویشتن خویش فتح می کنم! طبیعت را، تاریخ را،
جامعه را و خویشتن را. در آنجا من و عشق و خدا دست در کار توطئه ای خواهیم شد تا جهان را از نو
طرح کنیم خلقت را بار دیگر آغاز کنیم. در این ازل دیگر خدا تنها نخواهد بود در این جهان من دیگر
غریب نخواهم ماند. این فلک را از میان بر می داریم. پرده ی غیب را بر می داریم ملکوت را به زمین
فرود می آوریم بهشتی که در آن درختان همه درخت ممنوع اند، جهانی که دست های هنرمند ما
معار آن است.
"هبوط"
اخلاص
یکتایی در زیستن
یکتایی در بودن
یکتویی در عشق
دکتر شریعتی